کد مطلب:210657 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:134

ظل و ظله
فكذبوه فاخذهم عذاب یوم الظلة انه كان عذاب یوم عظیم

آیه ی 189 سوره شعرا

قوم مدین و ایكه شعیب را تكذیب نمودند خداوند هم آنها را به روز ظله گرفت.

ظله در لغت عرب سایبان را گویند و در لسان مفسرین ابر سیاهی است به شكل سایه كه بر سر آنها سایه افكند و همه از فرط گرمی هوا زیر ظله جمع شدند تا فرمان صادر شد كه باد كوهی را بر سر آنها فروآورد همه را محو و نابود ساخت.

ظله ابر سایبان را گویند این ابر خشك و بی باران و سیاه رنگ است كه شبیه به غیم است یعنی طبقه ای از غیم می باشد چه غیم ابر مطبق را گویند مانند احجار مطبق و ظله یك طبقه ابر سایه افكن است.

این ابر از یك طبقه مسطح پوششی تشكیل یافته كه از آن برای سایبان استفاده می شود گاهی رنگ آن سفید چنانچه بالای سر پیغمبر خدا در سفر تجارت شام سایه افكنده بود و گاهی سیاه بوده چنانچه بر قوم شعیب سایه افكند.